FAQ [Polish Translation]

Najczęściej zadawane pytania (FAQ)

Czym są standardy sieciowe i czemu należy ich używać?

2 Czym są standardy?
2.1 Standardy W3C
2.1.1 Czym jest W3C?
2.1.2 Czym się zajmuje W3C?
2.1.3 Jakie są standardy W3C?

2.1.3.1 HTML 4.0
2.1.3.2 XML 1.0
2.1.3.3 Modularyzacja XHTML 1.0, 1.1, XHTML
2.1.3.4 Kaskadowe arkusze stylów – CSS
2.1.3.5 Obiektowy model dokumentu – DOM
2.2 Standardy ECMA

2.2.1 Czym jest ECMA?
2.2.2 Czym się zajmuje ECMA?
2.2.3 Jakie są standardy ECMA?
2.2.3.1 ECMAScript

3 Jakie są zalety stosowania Standardów?

3.1 Dostępność
3.1.1 Zalety dla oprogramowa/urządzeń
3.1.2 Zalety dla ludzi
3.2 Stabilność

4 Wnioski

1. Wstęp

Marzenie Lee Bernera dotyczące jego wynalazku, Sieci Internetowej, stało się powszechną przestrzenią, w której użytkownicy mogą dzielić informacje w celach zawodowych, rozrywkowych i towarzyskich (Moja krótka historia WWW). My, jako deweloperzy sieci, tworząc strony o charakterze handlowym, edukacyjnym i towarzyskim zamieniamy to marzenie w rzeczywistość.

Jednakże, w tym okresie wspaniałego wzrostu, aby w pełni zrealizować swój potencjał Sieć internetowa potrzebuje odpowiednich dyrektyw kierowniczych. Standardy sieci stanowią właśnie takie kierowanie. Owe standardy pomagają zapewnić każdemu dostęp do informacji które dostarczamy i sprawiają, że rozwój sieci staje się szybszy oraz przyjemniejszy.

Zgodność standardów umożliwia użytkowanie sieci ludziom specjalnej troski. Niewidomym ludziom, ich własny komputer może czytać strony. Dla ludzi o słabym wzroku można odpowiednio pogrupować i powiększyć czytany tekst. Natomiast ludzie używający urządzeń przenośnych mogą przeglądać sieć z taką łatwością, jak ci posługujący się stacjami roboczymi wysokiej klasy.

Jak zaraz wyjaśnimy, istnieje również wiele praktcznych przyczyn dla których deweloperzy zajmują się standardami sieciowymi. Na przykład, wyszukiwarki internetowe mogłyby znacznie lepiej indeksować strony. Wykorzystywanie kodu specyficznego dla danej przeglądarki często podwaja lub potraja wkład pracy aby tworzyć strony internetowe i pozostawia wiele do życzenia kiedy na rynek wchodzi nowe medium. Bez rozsądnego ukierunkowania standardów sieciowych, obecna sytuacja się jeszcze pogorszy.

Niektórzy ludzie obawiają się, że standardy maja ograniczający wpływ. W rzeczywistości,eliminują wiele nudnej pracy nad rozwojem sieci, dając jednocześnie deweloperom więcej czasu oraz wymaganej elastyczności aby stać się w pełni kreatywnym. Będąc świadomym technologii z przeszłości, są równie otwarci na nowe rozwiązania.

Bez właściwej zgodności szeroko-przyjętych standardów, wiele zastosowań sieci, włączając w to te o których się na dzień dzisiejszy marzy, będzie trudniejsze lub niemożliwe. W chwili obecnej, istnieją systemy i oprogramowanie bardzo rozpowszechnione, rzekomo bliskie stania się uniwersalnymi,lecz kto wie co przyniesie jutro? Oddanie się pod władanie jednej firmy oznacza ograniczenie. Utrzymywanie uniwersalnych standardów pozwoli sieci zarówno przetrwać jak i wprowadzać innowacje stopniowo i w należytym tempie.

Ponieważ standardy sieciowe mają wiele do zaoferowania , my – Projekt Standardów Sieciowych (WaSP) uznaliśmy za konieczne uświadamianie o nich użytkowników sieci. Obecny dokument jest zaledwie ‘stacją początkową’; dzięki której otrzymacie Państwo wystarczające pojęcie z czego składają się standardy, dlaczego istnieją, i dlaczego należy o nie dbać. Za każdym razem jak tworzymy część sieci, przyczyniamy się do powszechnej przestrzeni informacyjnej którą stanowi Sieć Internetowa. Posiadamy potencjał aby ją rozbudowywać lub możemy się przyczyniać do wewnętrznego rozdarcia jej struktur. Podczas gdy wybór zależy od nas, konsekwencje dotkną wszystkich.

2 Czym są standardy?

2.1 Standardy W3C

2.1.1 Czym jest W3C?

World Wide Web Consortium (W3C) jest międzynarodowym konsorcjum przemysłowym poświęconym idei “prowadzenia Sieci Internetowej ku rozwinięciu jej pełnego potencjału“. Prowadzi je Tim Berners-Lee, wynalazca sieci internetowej. Założone w 1994 roku, W3C zrzesza ponad 450 organizacji członkowskich – włączając w to Microsoft, America Online (matczyna firma Netscape Communications), Apple Computer, Adobe, Macromedia, Sun Microsystems, i multum innych firm produkujących sprzęt komputerowy i oprogramowanie, dostawcy treści, instytucje edukacyjne oraz firmy telekomunikacyjne. Konsorcjum współpracuje z trzema towarzystwami badawczymi – MIT w USA, INRIA w Europie, i Keio University w Japonii.

2.1.2 Czym się zajmuje W3C?

W3C opracowuje otwarte specyfikacje (de facto standardy) aby zmaksymalizować współdziałanie produktów związanych z siecią. Rekomendacje W3C tworzy się dzięki grupom pracującym składającym się z członków Konsorcjum oraz zaproszonych specjalistów. Na podstawie zgody osiągniętej przez wszystkie grupy zaangażowane w tworzenie programów dla sieci internetowej, grupa pracująca tworzy Kopie Robocze i Proponowane Rekomendacje (Working Drafts and Proposed Recommendations). Te następnie, przedkłada się towarzystwu i dyrektorowi W3C w celu uzyskania oficjalnej zgody na wystawienie im statusu Rekomendacji W3C. Szczegółowe informacje dotyczące powyższego procesu można uzyskać na stronie W3C.

2.1.3 Jakie są standardy W3C?

2.1.3.1 HTML 4.0 – HyperText Markup Language

HyperText Markup Language (HTML) is widely used on the Web for adding structure to text documents. Browsers interpret these documents, representing the structure in media-specific ways to the user. For example, visual browsers typically display the strong element (<strong> … </strong>) as bold text, while text-to-speech readers might emphasize that text when pronouncing it.

With the help of Cascading Style Sheets (CSS) the author may define how structural elements are to be represented, overriding the browser defaults.

2.1.3.2 XML 1.0 – Rozszerzalny Język Znaczników

Przykładowa część dokumentu XML

<addressbook>
  <entry>
    <name>Bill Gates</name>

    <email>[email protected]</email>
  </entry>
  <entry>
    <name>Marc Andreesen</name>

    <email>[email protected]</email>

  </entry>
  <entry>
    <name>Jon S. von Tetzchner</name>

    <email>[email protected]</email>
  </entry>
</addressbook>

Rozszerzalny Język Znaczników (Extensible Markup Language- XML) jest językiem znaczników podobnie jak HTML, lecz zamiast posiadać jeden ustalony zbiór elementów, pozwala on na określenie własnego zbioru lub używa zbioru przygotowanego przez kogoś innego. Dzięki używaniu przestrzeni nazw XML.

Niektóre z aplikacji XML, takie jak XHTML i MathML, posiadają już status Rekomendacji W3C. Inne, są tzw. Kopiami Roboczymi W3C (W3C Working Drafts).

Standardy arkuszy stylów, do których należą CSS i XSL, oferują spektrum opcji celem określenia w jaki sposób należy renderować elementy XML. Wsparcie zgodne ze standardami dla renderowania bezpośredniego dokumentów XML jest raczej nieregularnie w przeglądarkach, dlatego najlepszym sposobem przedstawienia informacji ludziom jest język HTML (lub XHTML) z wykorzystaniem CSS. W dzisiejszym świecie język XML używa się głównie w komunikacji między urządzeniami.

XML jest bardziej elastyczny niż HTML, głównie dzięki potencjałowi do dodawania swoich własnych elementów i tworzenia własnych systemów strukturalnych. To sprawia, że XML staje się idealnym formatem do ogarnięcia znacznej ilości danych – właściwie to już obecnie używa się go do pracy przez liczne bazy danych i silniki wyszukiwarek.

2.1.3.3 XHTML 1.0, 1.1, i Modularyzacja

XHTML 1.0 jest próbą przekształcenia HTML na aplikację XML. XHTML 1.0 można postrzegać jako ideologiczne przejście z HTML 4.01. Jest on również bardziej wymagający technicznie głównie dzięki wpływowi XML.

Wyświetlanie XHTML w danej przeglądarce jest identyczne do odpowiednika HTML. Może zajść potrzeba użycia XHTML, w przypadku ponownego przetwarzania zawartości, na przykład wysyłając to do PDA; bardziej wymagające zasady składni XML sprawia, że automatyczne przetwarzanie XHTML jest dużo prostsze i tańsze niż zwykłego HTML.

Ideologicznie, XHTML 1.0 dziedziczy następujące ogólne koncepcje HTML 4.01:

Przedstawienie i formatowanie dokumentu powinny być oddzielone przez arkusze stylów
Dokumenty powinny być dostępne
Dokumenty powinny być umiędzynarodowione

XHTML 1.0 korzysta również ze wzoru trzech DTD: Odmiana ścisła (Strict), Odmiana przejściowa (Transitional), Odmiana z elementami do wyświetlania ramek (Frameset). Powyższy model początkowo pojawił się w HTML 4.0 i przeszedł do HTML 4.01.

Niektóre ważne procedury techniczne XML na XHTML obejmują:

Wszystkie typy dokumentów deklaruje się poprzez właściwą deklaracje DOCTYPE
Struktura dostosowywanego dokumentu zawiera deklarację DOCTYPE, element html wraz z deklarowaną przestrzenią nazw XHTML, element head włączając element title i element body
Wszystkie elementy i nazwy atrybutów pisze się mniejszymi znakami oraz wszystkie wartości atrybutów cytuje się
Wszystkie niepuste elementy (np. p, li) są właściwie zakończone przez zamykający tag
Wszystkie puste elementy (np. br, hr, img) są właściwie zakończone przez ukośnik (<br />)
Wszystkie dokumenty walidują zgodnie z deklarowanym DTD

Aby uzyskać szablony wejdź tu Learn > Templates

XHTML 1.1 składa się z trzech podstawowych części:

XHTML 1.0 Strict DTD (z nieznacznymi modyfikacjami)
Modularyzacja XHTML
Notacja ruby

Pisanie dokumentów w XHTML 1.1 można wykonać na kilka sposobów. Pierwszym jest użycie powszechnego XHTML 1.1 DTD. Korzystając z niego, praca będzie niezwykle skomplikowana ponieważ atrybuty prezentacyjne w XHTML 1.1 dosłownie nie istnieją. W tej wersji struktura i prezentacja są całkowicie oddzielone i cała praca związana z prezentacją odbędzie się w arkuszu stylu.

Innym sposobem pisania dokumentów w XHTML 1.1 użycie Modularyzacji XHTML. Jest to rozbiór znanych elementów HTML i XHTML (takich jak tekst, tabele, układy, formułki) na oddzielne części. Można wtedy napisać własne DTD i korzystać tylko z takich elementów które są potrzebne. Owy szeroki zakres działań daje potencjalnemu autorowi stron internetowych możliwość dostosowania znacznika do własnych preferencji.

Notacja ruby jest specjalnym środkiem do przetwarzania anotacji znaków
azjatyckich. Notacja ruby zawarta jest w pracach związanych z internacjonalizacją.

2.1.3.4 CSS – Cascading Style Sheets

Kaskadowe Arkusze Stylów są procedurą zmiany wyglądu elementów HTML lub XML poprzez przypisanie stylów do rodzajów(czcionek) elementów, samo-określonych klas elementów lub przypadków indywidualnych.

Arkusze Stylów używa się w celu określenia spójnego wyglądu całej strony. Według wstępu dotyczącego CSS, W3C zalecił aby, cechy odnoszące się do rozmieszczenia w HTML były wycofane i zastąpione przez Arkusze Stylów, tworząc w ten sposób prostszą i bardziej strukturalną Sieć internetową.

2.1.3.5 DOM 1 – Obiektowy model dokumentu Poziom 1 (Document Object Model Level 1)

Obiektowy model dokumentu pozwala na pełne wykorzystanie oraz interaktywność języka skryptów ( takiego jak ECMAScript, ujednoliconej wersji JavaScript) stosowane na stronach Sieci Internetowej. ( W terminologii programowania komputerowego Obiektowy model dokumentu (the Document Object Model) jest Interfejsem Aplikacji Programowania (Application Programming Interface) do interakcji ze stronami internetowymi). Za jego , pomocą język skryptów ma ułatwiony dostęp do struktury, zawartości i prezentacji dokumentu napisanego w takich językach jak HTML i CSS.

Obiektowy model dokumentu (DOM) jest kompatybilny z kolejnymi ulepszeniami natury technologicznej i pozwoli językowi skryptów na interakcję z każdym językiem stosowanym w dokumencie. Owy standard nie tylko ułatwi programowanie dynamicznego HTML, lecz także sprawi, że proces przyswajania przyszłej technologii internetowej będzie mniej bolesny.

2.2 Standardy ECMA

2.2.1 Czym jest ECMA?

Europejskie Towarzystwo Producentów Komputerowych (The European Computer Manufacturers Association) jest organizacją oficjalnie założoną w 1994, w celu sprostania potrzebie ujednolicenia komputerowych formatów operacyjnych, włączając w to programowanie języków oraz kody input/output.

ECMA mieści się w Genewie (Szwajcaria), nieopodal centrum zarządzania Międzynarodowej Organizacji Standaryzacji (International Organization for
Standardization) (ISO) a także Międzynarodowego Komitetu Elektrotechnicznego (International Electrotechnical Commission) (IEC). W 1994, nazwę organizacji zmieniono na Europejskie Towarzystwo Standaryzacji Informacji i Systemów Komunikacji (ECMA – European Association for Standardizing Information and Communication Systems) aby dać wyraz szerszej skali swojej działalności.

2.2.2 Czym się zajmuje ECMA?

Głównym celem ECMA jest rozwijanie Standardów i Sprawozdań Technicznych w dziedzinie technologii informacji i komunikacji. Ponieważ ECMA jest zrzeszeniem firm, a nie oficjalnym instytutem standaryzacji, dlatego często współpracuje z oficjalnymi instytutami o randze krajowej i międzynarodowej.

Standardy ECMA zostały zaakceptowane jako podstawa dla Europejskich i międzynarodowych standardów. Jak dotąd opublikowano ponad 270 Standardów ECMA i 70 Sprawozdań Technicznych.

85 z wymienionych standardów uzyskało status standardów międzynarodowych od Międzynarodowej Organizacji Standaryzacji (International Organization for Standardization) (ISO). Dodatkowo, 25 zostało zaakceptowane jako standardy europejskie przez Europejski Instytut Standardów Telekomunikacyjnych

(European Telecommunications Standards Institute) (ETSI).

2.2.3 Jakie są standardy ECMA?

2.2.3.1 Skrypt ECMA (ujednolicony Skrypt Java)

Skrypt ECMA jest ujednoliconym językiem skryptów opartym w dużej mierze na należącym do Netscape – JavaScript i należącym do Microsoft – JScript. Standard Skryptu ECMA określony jest przez Technical Committee 39 (TC-39).

Głównym zastosowaniem Skryptu ECMA , który jest językiem opartym na zastosowaniu obiektów, jest manipulacja obiektami na stronach internetowych które są określone przez obiektowy model dokumentu (DOM). Owe obiekty (faktycznie, elementy stanowiące strony internetowe, lub strony internetowe jako całości) można dodać, kasować, przenosić lub nawet zmienić ich właściwości. Dzięki temu deweloperzy sieci mogą wstawiać efekty takie jak animowany tekst, elementy graficzne typu ‘roll-over’ , i strony które zmieniają dane wejściowe użytkownika bez potrzeby ponownego ładowania się.

Obecna Specyfikacja Skryptu ECMA jest Standardem ECMA-262, ECMAScript Language Specification, 2nd edition.

3 Jakie są zalety używania standardów?

3.1 Dostępność

3.1.1 Zalety dla oprogramowania/urządzeń

Podporządkowywanie się standardom sieciowym może przyczynić się do zwiększenia obecności na wyszukiwarkach sieciowych. Odpowiednio usystematyzowana informacja obecna w zgodnych ze standardami dokumentach ułatwia silnikom wyszukiwarek dostęp i ewaluację informacji w tych dokumentach. Przez to, dokumenty zostają indeksowane z większą precyzyją

Ponieważ zastosowanie standardów sieciowych ułatwia zarówno oprogramowaniu serwera, jak i klienta pojęcie struktury dokumentu, zastosowanie silnika wyszukiwarki na stronie staje się prostsze i daje lepsze rezultaty.

Standardy są pisane w ten sposób, aby starsze przeglądarki pojmowały strukturę dokumentu. Nawet jeśli nie będą w stanie odszyfrować najnowszych dodatków do standardów, będą w stanie wyświetlić zawartość strony. To samo oczywiście dotyczy systemu robotów, które zbierają informacje ze strony z korzyścią dla silników wyszukiwarek i innych systemów indeksujących.

Zgodny ze standardami kod stwarza możliwość walidacji strony dzięki usłudze walidacji. Systemy walidacyjne przetwarzają dane dokumentów i przedstawiają listę błędów. Dzięki temu wyszukiwanie i korekta błędów przebiega dużo łatwiej i pozwala zaoszczędzić wiele czasu.

Dokumenty zgodne ze standardami można łatwo konwertować do innych formatów, takich jak bazy danych, czy dokumentów Word. Dzięki temu możliwe jest wszechstronniejsze wykorzystanie informacji zawartych w dokumentach na stronach internetowych. To również ułatwia przejście na nowe systemy – zarówno urządzenia komputerowe, jak i oprogramowania – włączając w to takie przyrządy jak telewizory oraz palmtopy.

3.1.2 Zalety dla ludzi

Dostępność jest ważną ideą kryjącą się za wieloma standardami sieciowymi, głównie HTML.

Nie oznacza to jedynie udostępnianie sieci ludziom upośledzonym lecz także sprawianie, że strony internetowe będą rozumiane przez ludzi posługujących się przeglądarkami innymi niż zwykłe . Do takich należą: przeglądarki głosowe czytające strony internetowe na głos ludziom z wadami wzroku, przeglądarki Braille'a, podręczne przeglądarki z małymi ekranami, wyświetlacze teletekstowe i inne niezwykłe urządzenia wyjścia.

Wraz ze wzrostem różnorodności metod dostępu do sieci, dostosowanie i powielanie stron internetowych aby zaspokoić wszelkie potrzeby stanie się proporcjonalnie trudne (faktycznie, jak się twierdzi, jest to niemożliwe nawet w obecnych czasach). Postępowanie zgodne ze standardami jest wielkim krokiem ku rozwiązaniu tego problemu. Sprawianie, że strony będą zgodne ze standardami, pozwoli zapewnić że nie tylko tradycyjne stare czy nowe przeglądarki będą w stanie przedstawiać właściwie strony, lecz także, że będą wspierać specjalne przeglądarki i media.

Niektóre rezultaty ignorowania standardów są oczywiste: najczęstszą konsekwencją jest to, że ogranicza się dostęp do własnej strony. Jak mało rozsądnym działaniem z punktu widzenia komercjalnego jest to, żeby zawężać oglądalność strony tylko do niewielkiej ilości odwiedzin, w porównaniu do tego co można by uzyskać? Ograniczanie dostępu nawet malej ilości widowni która jest naszym celem może stanowić wielką różnicę dla ilości naszych dochodów. Na stronie poświęconej edukacji, sensownym rozwiązaniem byłoby zapewnienie dostępu nie tylko zamożnym i sprawnym fizycznie dzieciom posiadającym przeglądarki graficzne, lecz także tym pochodzącym z regionów o słabo rozwiniętej infrastrukturze i posługującym się głównie przeglądarkami tekstowymi. Do takiej grupy zaliczają się także studenci upośledzeni używający specjalnych przeglądarek.

Ta sama zasada dotyczy wszystkich typów stron internetowych- podczas gdy unikanie standardów i korzystanie z cech charakterystycznych dla przeglądarek może być kuszącą opcją, zwiększona dostępność pochodząca ze zgodności ze standardami – na dłuższą metę -przyniesie wymierne korzyści.

3.2 Stabilność

Większość standardów sieciowych tworzy się mając na względzie kompatybilność w przód i wstecz – tak, aby dane korzystające ze starych wersji standardów pozwoliły kontynuować pracę na nowych przeglądarkach, a dane korzystające z nowych wersji standardów pozwoliły łatwo ‘obniżyć pułap’ aby uzyskać oczekiwane wyniki również na starych przeglądarkach.

Ponieważ strona internetowa może być tworzona przez kilka następujących po sobie grup designerskich, istotne jest aby ci wszyscy ludzie rozumieli dany kod aby móc go łatwo edytować. Standardy sieciowe oferują zbiór zasad, który każdy developer stron internetowych jest w stanie pojąć i wcielić w życie. Podczas gdy jeden z developerów projektuje stronę według określonych standardów, kolejny będzie w stanie kontynuować pracę od miejsca, w którym została zaniechana przez poprzednika.

4. Wniosek

Będąc developerami Sieci , nieustannie podejmujemy próbę zwracania uwagi w kierunku rozbieżności pomiędzy renderowaniem stron internetowych przez różne przeglądarki i ich wersje. To stwarza konieczność albo czasochłonnego podwójnego/złożonego kodowania lub kodowania dla jednej przeglądarki, co czyni sprawę jeszcze trudniejszą, jeśli nie niemożliwą, aby niektórzy ze społeczeństwa korzystali z danej strony. Stan ten ulegnie jeszcze pogorszeniu na skutek pojawienia się kolejnych urządzeń komputerowych takich jak: telefony, pagery, palmtopy oraz oprogramowania z możliwością przeglądania zawartości Sieci.

Standardy sieciowe nie są jakimiś sekretnymi prawami uchwalonymi przez jakieś apodyktyczne organizacje.Jak nadmieniliśmy, standardy zostały w głównej mierze wybrane przez przedstawicieli takich samych ludzi, którzy używają ich na co dzień – twórcy przeglądarek, deweloperzy Sieci, dostawcy zawartości, a także inne organizacje.

Tworzenie stron internetowych zgodnie ze standardami skraca czas pracy nad stroną i powoduje, że jest łatwiej utrzymać daną stronę. Usuwanie błędów i diagnozowanie programu staje się prostsze, ponieważ kod współpracuje ze standardem. Nie ma potrzeby już dłużej się martwić o proces kodowania i utrzymania kodu dla kilku wersji przeznaczonych dla tej samej prezentacji. Jedna wersja w zupełności wystarczy.

Ogólnoświatowe zaadoptowanie standardów sieciowych jest sprawą wielkiej wagi. Celem Projektu Standardów Sieciowych The Web Standards Project jest sprawienie, że Sieć stanie się lepszym miejscem zarówno dla deweloperów jak i zwykłych użytkowników, dzięki zachęcie twórców edytorów przeglądarek i stron internetowych do stosowania standardów w ich aplikacjach. Powyższy wysiłek będzie znacznie wsparty jeśli developerzy sieciowi wdrożą standardy jako stały element swojej prac, i będą dokładać starań aby programy generujące i renderujące kod działały zgodnie ze standardami.

Mamy nadzieję, że argumenty które użyliśmy, powinny stanowić dla potencjalnego developera Sieci wystarczającą zachętę do korzystania ze standardów, do tworzenia własnego miejsca pracy i zachęcania innych do używania standardów.

Pomórz naszemu marzeniu urzeczywistnić się.

Web Standards Project Developer Education Committee: Stephan Nedregaard (coordinator), Kynn Bartlett, Gail T. Cohen, Jens Edlund, Nick Finck, Tomas Fjetland, Peter Fleck, Markus Gut, Holger Maier, Julian Missig, Laura Mollett, Randy Piatt, Lewis A. Shadoff, Juergen Steinwender, Bart Szyszka, Matthew Thomas, Dane Weber

Aktualizowane 02-27-2002 przez Molly E. Holzschlag i Shirley E. Kaiser of WaSP LEARN Committee.
Tłumaczenie wykonane przez: Tłumaczenia team i Tłumaczenia angielski team.

The Web Standards Project is a grassroots coalition fighting for standards which ensure simple, affordable access to web technologies for all.

Working together for standards The Web Standards Project